40e Dutch Birding Vogelweekend op Texel erg succesvol.

Van 17-20 oktober 2025 vond het alweer 40e Dutch Birding vogelweekend op Texel plaats. Jaarlijks is het vogelweekend op Texel een event waar vele vogelaars de agenda voor vrijhouden. Door de jaren heen is er nooit een slecht weekend geweest. Altijd worden er veel vogels gezien en jaarlijks worden er wel schaarse of zeldzame vogelsoorten ontdekt. Wietze Janse is één van de fanatieke vogelaars die bijna jaarlijks aanwezig is. Hieronder zijn verslag van dit bijzondere vogelweekend. Ook alle foto’s (tenzij anders vermeld) bij dit verslag zijn van Wietze Janse.

Kramsvogel

Een rustig begin op vrijdag

Het verhaal begint gewoontegetrouw met het kijken welke boot we gaan nemen. Ik ben dit weekend met mijn broer Dick, die moet eerst nog naar mij rijden en dan richting de boot van Den Helder. We besluiten ons op de boot van half 10 te richten, zijn we net voor de files, hoeven niet al te vroeg op en toch op tijd om de 1e dag lekker te kunnen vogelen.
Bootje van half 10 halen we gemakkelijk, tanken nog even vol in Den Helder, een stuk goedkoper dan op Texel. Op de boot staat het achterdek al vol met vogelaars, we hopen allemaal dat de Kleine Kokmeeuw ons een minimaal een glimp gunt, liefst nog meer, een leuke foto. Bij het uitvaren wordt de vogel gemeld op de oever, maar we concentreren ons op de verkeerde kleine meeuw, als we de foto’s bekijken blijkt het een Kokmeeuw. Dit nieuws wordt op het achterdek niet enthousiast ontvangen, want de Kleine Kokmeeuw zat er wel degelijk tussen, maar door maar weinigen overtuigend gezien. Dat laatste gold ook voor mij, die moest later het weekend nog een keer over. Na het verlaten van de boot proberen we nog in de TESO-haven de Kleine Kokmeeuw te vinden, wachten nog een boot af, maar helaas. De vogel laat zich meestal later op de dag met laag water in de haven zien, we besluiten later op de dag nog een poging te wagen.

Het weekend moet voornamelijk ingevuld worden met lekker zelf vogelen en zoeken, we besluiten daarom eerst alle al aanwezige soorten te twitchen op vrijdag, kunnen we de rest van het weekend zelf bezig, is het plan. We rijden naar de Petten, schuiven daar aan bij de Grote Pieper, laat zich leuk door de telescoop bekijken, de 1e is binnen. Dan maken we een wandeling bij de Horsmeertjes en de Kreeftenpolder. Zit prachtig vol met lijsters, veel Koperwieken maar de Kramsvogels zijn nu ook goed binnengekomen. Het beeld wordt compleet gemaakt met veel Vinken en Kepen, een vrouw Zwarte Zeeëend en Topper op de meertjes, een Beflijster ertussen, overtrekkende Graspiepers en Veldleeuweriken, dat smaakt naar mee. Er komen wat buitjes aan, we besluiten eerst in te checken en dan nog wat soorten mee te pikken. Een meidoornboom, niet alleen vol met bessen maar ook Koperwieken en Kramsvogels verlaat het inchecken, we laten ons deze fotokans niet voorbijgaan. We zijn dan valk bij het Wagejot/IJzeren Kaap, besluiten de Brileider in te koppen en hopelijk ook leuk op de kant te fotograferen. Dat eerste gaat gemakkelijk, het laatste is andere koek, de vogel zwemt weer minimaal honderd meter uit de kust, fotograferen moet dus nog even wachten. We rijden weer verder en terug richting de haven, we willen nog een poging doen voor de Kleine Kokmeeuw. Als we in Oudeschild rijden wordt die al gemeld, een 10 minuten later schuiven wij aan. De vogel heeft met de boot de haven weer verlaten, we moeten even wachten tot de volgende boot weer binnenvaart. Da is het even zoeken, maar we vinden de vogel snel terug zwemmend op het water tussen de Kokmeeuwen, fotograferen maar.

Kleine Kokmeeuw

Als de boot weer uitvaart gaat de Kleine Kokmeeuw mee, we wachten nog op een volgende boot. En we staan er niet alleen, veel bekenden en onbekenden staan om ons heen. En dat is de tweestrijd van een vogelaar. Eigenlijk loopt die het liefst alleen door de natuur te struinen met zo min mogelijk mensen om zich heen. Maar met dit weekend ontmoet je ook weer veel oude bekenden, sommigen lang niet gezien, gezellig bijkletsen. En nieuwe gezicht, even voorstellen, blijken het toch bekenden/vrienden op Facebook te zijn, ook weer bijpraten en zo is het samen vogelen ook weer gezellig. Maar opletten, de volgende boot komt alweer binnen, wordt weer even zoeken en weer zit de vogel snel vlak voor ons, nog meer foto’s en we kunnen weer verder.

Kleine Kokmeeuw

We horen dat een Dwerggors zich leuk laat zien bij het Reddingboothuisje, Kees de Vries laat een fraaie foto zien, we zijn toch nog op de twitchtour, we gaan die kant op. Moeten even uitzoeken wat de exacte plek is, de vogel blijkt een stuk vervlogen en dan is het hebben van veel vogelvrienden een pré, we worden teruggeroepen door onder andere Pieter Doorn als we een verkeerd paadje insteken en de juiste kant uitgestuurd. Even later sluiten we aan en krijgen we aanwijzingen. De Dwerggors zou onder een duindoornstruikje zitten, maar met daaromheen veel helm. En we kennen onze Dwerggorzen, die sluipen stiekem door het helm weg, voorzichtig loop ik samen met Laurens Steijn om, de warmtecamera is een mooi hulpmiddel, maar zelf met die vinden we de vogel nog niet terug. Verderop staan nog wat bosjes, zou hij die kant opgeslopen zijn? Als we die kant oplopen vliegt de vogel verderop vlak voor me op en gaat in een struikje zitten. Terwijl ik al foto’s sta te maken waarschuwen we de anderen, die kunnen snel aansluiten. De vogel laat zich dan regelmatig zien, sluipend door het helm.

Dwerggors

We lopen even langs de Grauwe Franjepoot op het Renvogelveldje en als we horen dat de Brileider nu wel aan de kant zit, nog een keer die kant op. We rijden iets door, want het zonnetje begint al te zakken en we willen er zijn voordat deze achter de dijk zakt en de vogel in de schaduw zit. We zijn precies op zijn, moeten de belichting zelfs nog iets naar beneden bijstellen om niet een overbelichte kop te krijgen, worden leuke plaatjes.

Brileider in eclipskleed

Maar we zijn natuurlijk niet de enigen op het eiland er werd veel meer gezien. Strandleeuweriken op de Slufter, Sneeuwgorzen langs de dijk, Bladkoningen op diverse plekken, Taigaboomkruiper, Velduilen, Zwarte Rotgans, genoeg om het een goed begin van het weekend te noemen en we wisten nog niet wat ons te wachten stond.

Rond 8 uur schuiven we aan in het Eierlandsche Huis om het avondprogramma te volgen. Het begint altijd met Vincent Stork, die naast een overzicht van wat er die dag alleen gezien is presenteert, ons op de eerste avond ook allemaal warm maakt om het weekend vooral toch veel te gaan zoeken. Hij laat de atlasblokken en gebieden zien waar we moeten zijn, welke gebieden ‘ondervogelt’ worden, we je beslist moet bezoeken en natuurlijk wordt daarbij zijn Local Patch genoemd, loof een pakket Texels bier uit, hij hoopt natuurlijks die ook nog wat te kunnen aandikken 😉.
Dan Wim Wiegant die een mooie presentatie geeft over de vogelweekenden. Het is inmiddels als het 40ste DB-vogelweekend op Texel, ooit begonnen op Terschelling, daarna verplaatst naar Texel, eerst zelfs weken, later weekenden. Hoogtepunten komen langs, ook dieptepunten met weekenden waar de Grauwe Franjepoot het hoogtepunt was, we hopen op beter dit weekend natuurlijk. Een gezellige avond die ook zeer goed werd bezocht, ofwel ook was het gezellig bijkletsen van alle aanwezigen.

Zaterdag, een dag om nooit te vergeten.

We hebben besloten (samen met 2 broers) om de dag zelf te gaan vogelen, vroeg ontbijtje en dan staan we met het eerste licht bij de Tuintjes. We blijken niet de enigen, het loopt er vol en wordt er ook steeds voller. We zien de zon opkomen, de Grauwe Franjepoot zwemt nog steeds in het plasje, de Tuintjes zijn onderhoudend met trekvogels, lijsters, Vinken, Kepen, Goudhanen en leuke groepjes Barmsijzen bepalen het beeld. Een IJsgors roepend overvliegend is een leuk krentje.

Dodaars met Grauwe Franjepoot

We lopen naar rustiger gebieden, de Mandenvallei komen we maar enkele vogelaars tegen. We weten een Bladkoning en (Siberische) Braamsluiper te missen, maar de warmtecamera helpt ons een Bokje te vinden. Barmsijzen komen ook in leuke groepjes over. En dan begint het op te vallen dat er steeds groepjes Pimpelmezen langskomen. Als je niet hoog in de lucht kijkt zie je er al genoeg, de groepjes laag gaan grotendeels zuidwest. Maar een berichtje van Garry Bakker die op een strategisch trektelpunt is gaan zitten, maakt iedereen wakker, in ieder geval mij. Hij meldt duizenden Pimpelmezen overtrekkend, maar dan hoog en richting noord. Als we onze verrekijkers hoog oprichten zien we inderdaad hoog in de lucht een constante stroom van Pimpelmezen richting noord gaan, in tegenstelling tot de groepjes die invallen en dan weer laag richting zuidwest vliegen. Het worden ongekende aantallen van tienduizenden Pimpelmezen, niet alleen op Texel maar ook op andere Waddeneilanden en ver langs de kust. Ringers moeten zelfs hun netten dicht doen, zulke aantallen kunnen ze niet aan en waren ook zeer onverwachts.

Pimpelmees

Waar komen ze zo massaal vandaan en waarom? In 50 jaar vogelen heb ik wel meer (Pimpel)mezeninvasies meegemaakt, maar deze aantallen nog nooit en ongekend en het blijft de hele dag doorgaan. Onze wandeling loopt verder het Krimbos in, ook hier gonst het van de Pimpelmezen. Ook Zwarte Mezen ertussen, ook meerdere groepjes Staartmezen, Goudhanen en Vuurgoudhanen.

Vuurgoudhaan

En als we later weer teruglopen naar de vuurtoren blijven we in de lucht kijken, het zijn er zoveel, je weet wat Pimpelmezen betreft niet meer wat je moet kijken. Maar als we weer vlak bij de auto zijn wordt er een Giervalk gemeld op de zuidpunt. Een groep jeugdige vogelaars met 1 ouwe knakker (Vincent Stork himself op zijn Local patch) zien de vogel aankomen. Vincent pikt hem als eerste op, maar Ezra IJzelenberg die even verderop staat weet de vogel goed op de plaat te krijgen. En de/die jeugd heeft tegenwoordig ruim meer kennis dan bijvoorbeeld ik, de determinatie wordt snel geclinched. We krijgen daarbij te horen dat de vogel ook richting noord vliegt, en weer eens blijkt dat moderne technologie, nu in de vorm van een Texel Whatsappgroep, ons enorm kan helpen. Want iedereen snelt naar een punt waar hij/zij denkt de vogel mogelijk te kunnen oppakken en die informatie komt snel door, zodat vervolgacties ingepland kunnen worden. Als 1e wordt de vogel teruggevonden bij Westerslag, nog steeds richting noord vliegend. Dan de Koog ……
Wij besluiten op het uitkijkpunt bij de Slufter/het Diepe Gat te gaan staan, iets zuidelijker staan ook vogelaars te posten. Dan komen de meldingen van de Slufter binnen, de vogel zou daar vliegen onder een groep Kauwtjes. Paniek, zeker als gemeld wordt dat hij landinwaarts vliegt. Mensen denken hem op te pakken, maar helaas. Alle meldingen hier blijken uiteindelijk om Havik, Torenvalk of Buizerd te gaan. De stress slaat dus hevig toe. De enige betrouwbare melding komt van onze nieuwe Dutch Birding voorzetter Diedert Koppenol, hij meldt dat de vogel landinwaarts is gevlogen richting Waal en Burg. Gelukkig namen meer mensen dat serieus en werd er in die omgeving gezocht en gelukkig voor ons daar ook op de grond teruggevonden. Hij wordt eerst voorzichtig gemeld, maar de BOC-bewijsplaat laat zeker de Giervalk zien, we stappen weer in en die kant op. Nu maar hopen dat de vogel blijft zitten. Ik heb negatieve ervaringen met valken, mijn 1e Giervalk vloog 3 minuten voor aankomst weg, mijn gedipte Sakervalk 5 minuten voor aankomst. Ofwel wat stress, gelukkig kennen mijn broers me, ze weten dat het goed komt als we kunnen aansluiten. Maar helaas dat laatste is nog niet het geval, voordat we er zijn vliegt de vogel alweer op, gelukkig krijgen we de melding ‘richting noord, binnenduinrand volgend’. Wat is wijsheid, we besluiten de auto langs de Pontweg te zetten en dan westwaarts de lucht en binnenduinrand af te zoeken. En dat werkt, als snel heb ik de vogel in beeld, wel op afstand, maar zeker de Giervalk. Meer mensen zijn gestopt, die kunnen we hem aanwijzen, scoop erop en dan genieten, wel op afstand maar toch mooi een Giervalk. Hij gaat langzaam noordwaarts, we besluiten naar de parkeerplaats bij de Muy de rijden, hopelijk zijn we daar nog op tijd om hem nog een keer op te pikken. Maar helaas, bij aankomst horen we net dat de vogel hoogte winnend richting noord verdwenen is. Twee Sperwers vragen nog even de aandacht, maar meer ook niet. Door verstandige mensen wordt er verder gezocht in noordelijke richting, wij zijn tevreden met de waarneming en besluiten koffie en appelgebak te doen in de Marel, we zijn niet de enigen. De koffie wordt ingeschonken, de appeltaart geserveerd, als de andere vogelaars opeens zenuwachtig opstaan en willen afrekenen, dat is meestal een teken voor actie. Ik check de Whatsapp en zie dat de Giervalk nu langs de Oorsprongweg weer aan de grond zit, met een geslagen Houtduif, dat geeft kansen, die moet eerst op voordat hij verder gaat. Eén broer is nog niet helemaal gewend aan het twitchspel en stelt voor het gebak eerst rustig op te eten. Maar daar denken de 2 andere broers anders over, het gebak wordt bij hem naar binnengeschoven en even later rekenen we nog wel netjes af en zijn we onderweg. Hoewel we de vogel al wel gezien hebben, willen we dit ook niet missen, de stress slaat weer toe, nog ergen Murphy’s law ook. Als we na de rotonde de Pontweg oprijden blijkt een tractor met caravan daarachter ons voor te zijn en die gaat met 45 km/u rustig voor ons rijden. Pas na het vliegveld kunnen we er voorbij. Als we op GooleMaps kijken zien we de Oorsprongweg oranje gekleurd, dat betekent dat er file staat.

Ondertussen boodschappen als ‘vliegt nu op’ en ‘weer geland achter de greppel’ en dat meerdere malen zijn niet goed voor de gemoedsrust. We draaien de Oorsprongweg op en moeten dan langs geparkeerde auto en mensen die de vogel al wel gezien hebben naar het einde rijden. En natuurlijk, als we daar aankomen, roept een van mijn broers ‘hij vliegt!!!’. Hij ziet de vogel naar achteren wegvliegen met de Houtduif in zijn poten, ik moet op het drukke verkeer letten, mis hem weer. Weet gelukkig snel te keren in de drukte en weer terug. Maar aan de andere kant is de vogel helaas niet opgepikt, we moeten opnieuw gaan zoeken. We steken de Postweg weer over en kijken en zoeken aan de andere kant, helaas niets. Wat is wijsheid vragen we ons af? We keren weer en ik draai de Postweg weer op, aan de overkant staat een vogelaar de sloot/greppel af te turen, ik stop aan de andere kant, zet de auto diep weg om overig verkeer niet te hinderen (want officieel mag het stoppen daar niet). Als ik mijn kijker hef, horen we aan de andere kant van de auto een mevrouw op het fietspad zeggen ‘O ja, daar zittie’. We kijken de akker aan de andere kant op en daar zittie. Dan blijkt dat mannen toch kunnen multitasken, we springen de auto uit, pakken fototoestel, pakken telescoop, zetten alles klaar, maken de 1e foto’s, gooien een bericht in de app dat de vogel is teruggevonden met de plek erbij en dan genieten en fotograferen. En we zijn niet de enigen, de vogel blijft daar geruime tijd zitten en iedereen kan aanschuiven. Als ik weer GoogleMaps check staat de Postweg in het oranje, maar gelukkig kan het verkeer met enig oponthoud er wel door. De Giervalk eet zijn Houtduif netjes op en verspilt geen stukje, dan vervliegt hij weer en gaat iets verderop zitten.

Giervalk

De meesten vertrekken nu, ook maar goed, de politie vraagt ons ook allemaal te vertrekken, we gaan, maar nu goed geluimd, zonder stress en weer zin in nog meer 😉. Ofwel we lussen nog even langs de Rosse Franjepoot, ook deze zit op wat afstand het blijven bewijsplaatjes.

Rosse Franjepoot

We doen ook nog een poging voor de Pallas Boszanger, daar hebben we minder geluk. Als we besluiten weg te gaan, beneden nog even napraten met Arend Wassink, wordt de vogel aan de andere kant gezien. We kunnen niet aansluiten. Dan Oudeschild, dat is altijd goed voor kibbeling van kabeljauw, even opfrissen en dan weer naar het Eierlandse Huis voor een avondvullend programma.

En de Pallas Boszanger is niet de enige vogelsoort die we gemist hebben. Ook vandaag werd er flink gevogeld op het eiland. Brileider, hoewel kortstondig, de Kleine Kokmeeuw, meerdere Grote Piepers, Roodkeelpieper, Sneeuwgors, Strandleeuwerik, Bladkoning, Frater, een kleine greep uit een mooie vogeldag op het eiland.
In ons oorspronkelijke vogelplan zaten ook de bossen bij Den Koog, in deze tijd hoop je toch een Siberische Boompieper te vinden. Die werden ook gevonden, maar niet door ons, maar toch ook weer een mooie toevoeging aan de soortenlijst van het weekend.

En het Eierlandse Huis werd weer gezellig. Een mooi overzicht van de waarnemingen werd gelardeerd met het verhaal van de ontdekking van de Giervalk, het onderwerp van gesprek. Alhoewel velen de massale trek van Pimpelmezen nog indrukwekkender vonden dan alle andere waarnemingen. Zoiets maak je ook maar 1x in je leven mee.
En dan de Mystery Bird Competitie. Altijd erg moeilijk, maar je kunt er enorm veel van leren. Koen Stork had een mooie in elkaar gezet, met moeilijk en uitdagende foto’s, maar gelukkig ook enkele eenvoudige ertussen, zodat ik er ook toch meerdere goed had. Maar in de ‘Hall of fame’ komt mijn naam nooit voor, ook nu daarin opvallend veel jeugd. De 2 winnaars waren Tim Langerak en Tim Schipper met beide 18 goed. Dat werd dus een shoot-out me 5 foto’s, waarin ze weer beide gelijk eindigen. Uiteindelijk trok Tim Langerak in de laatste ronde aan het langste eind en mocht de prijs, een kijker van Bynolyt TX 10×42 van het Vogelinformatiecentrum, in ontvangst nemen.

Koen Stork (l) geeft de prijs aan winnaar Tim Langerak (r)

Zondag, het blijft gewoon doorgaan …

Zondagochtend gaan we toch eerst vogelen, we besluiten de Lange Dam af te vogelen. De Giervalk was daar gister voor het laatste gezien, we hopen die ook terug te mogen zien. Maar vroeg in de ochtend gebeurt het nog niet in de Slufter, wel als wij na een paar uur lopen en leuk vogelen met de gewone soorten weer terug bij de auto zijn.

De Pimpelmezen blijven gewoon doorgaan, weer vele 10-duizenden over en in de bosjes. We pakken nog een stukje Krimbos mee, proberen Houtsnip te vinden met de warmtecamera, ook dat lukt nog niet. Zwarte Mees, Staartmees, Barmsijs wisselen het beeld van Pimpelmees fa, naast natuurlijk nog steeds de vele Koperwieken, Zanglijsters en (noordelijke) Merels in het bos. Eind van de ochtend zijn we wat koud, de temperatuur ligt vandaag toch wat lager dan de andere dagen. We warmen op met een warme bak koffie in het Vogelinformatiecentrum, praten gezellig bij, maar algauw staan we weer buiten, we zijn er om te vogelen. Rijden nog even naar het Reddingsboothuisje, steken er een klein half uurtje in, maar de Pallas Boszanger werkt niet mee. Willen er ook niet te veel tijd insteken want we willen ook zelf vogelen. Wel krijgen we een Rode Wouw vlak over, bij de 1e foto’s pas hij niet eens in beeld.

Rode Wouw

Als we weggaan grappen we naar Daan van Braak dat de Pallas nu wel binnen 5 minuten zal komen. Checken nog even de andere kant en als we na 5 minuten terugkomen blijkt mijn voorspelling de waarheid, de Pallas heeft zich laten zien. We gaan toch verder maar van zelf verder vogelen komt het niet. Inmiddels is de Giervalk aan de zuidkant van de Slufter teruggevonden, die hadden we tot dusver laten zitten, maar nu wordt er ook een Steppeklapekster gevonden, weer een mega-soort. Die willen we nog wel graag even zien, we gaan die kanten op en zijn weer niet de enigen. Gelukkig is het daar goed parkeren hoewel we nog even naar een leeg plekje moeten zoeken. Maar als we de Slufter oplopen wordt de Steppeklapekster alweer als zoek gemeld, ver weggevlogen, mogelijk naar de Lange Dam. Wel genieten we nog van de Giervalk die samen met een Slechtvalk en een Torenvalk een mooie vliegshow weggeeft. De Steppeklapekster wordt later teruggevonden aan het einde van de Lange Dam, wij besluiten het erbij te laten, gelukkig heb ik er al meerdere op mijn Nederlandse lijst. We vogelen in de middag nog langs de oostkust, de Brileider laat zich echter vandaag niet vinden. Strandleeuwerik en Witbuikrotgans zijn de soorten waar ment het hiermee moet doen. Zoeken nog de Georgische begraafplaats af, ook hier rustig behalve de Pimpelmezen. Aan het eind van de middag geven wij het op. Het wordt ’s avonds weer gezellig eten in de Rog met Rogier van Viegen.

Naast bovenstaande zijn de Strandleeuweriken nog steeds aanwezig op de Slufter. Ook de Siberische Boompieper laat zich aan geduldige zoekers zien of horen. Een juveniele Roze Spreeuw wordt kortstondig waargenomen in een groep langsvliegende Spreeuwen, Bladkoningen zijn stil maar wel te vinden, de Kleine Kokmeeuw wordt nog in de haven en achter de boot gezien.

En dan wordt het weekend officieel afgesloten. Met de vondst van een Giervalk op zaterdag zette het ‘team Hors’ zichzelf op plek 1 voor het winnen van de prijs voor de Soort van het Weekend. Het werd nog even spannend toen Rik Wessels op zondagmiddag een Steppeklapekster ontdekte! De jury moest toen nog even de boeken in duiken om de spelregels goed te checken en die wezen toch de Horsers aan als winnaars.
Ezra IJzelenberg was samen met Vincent Stork de eerste die de vogel opmerkte en werd gekozen als uitverkorene om de prijs te mogen ontvangen. Hij wint een SWAROVSKI Curio 7×21 (t.w.v. €747,-), gesponsord door Swarovski en het Vogelinformatiecentrum Texel voor het vinden van de beste soort van het weekend.
Hartelijk gefeliciteerd en bedankt namens al die genoten hebben van de Giervalk!

Ezra IJzelenberg (l) krijgt de fraaie Swarovski verrekijker van Toy Janssen (m). Daarnaast Rick Wessel (ontdekker Steppenklapekster).

Maandag, een rustige afsluiting.

Hoewel de meesten zondagmiddag/avond weer huiswaarts gaan, zijn er ook vogelaars die nog een dagje of weekje extra blijven. Wij besluiten er nog een maandagochtend aan vast te plakken. De dag begon met wat regenbuitjes, maar dat weerhield niet mensen om de Slufter op te gaan, de Giervalk en Steppeklapekster bleken beide nog aanwezig. Wij rijden echter naar de noordpunt en doen nog een poging voor de Pallas Boszanger. Hoewel de bosjes leven van de Goudhanen, Vuurgoudhanen en Pimpelmezen, blijkt de Pallas toch te zijn vertrokken, ook voor hem was het DB-weekend voorbij. We lopen nog een leuke ronde over de noordpunt, concentreren ons nu ook op het maken van wat foto’s van het ‘gewone spul’. Grauwe Franjepoot laat zich nog zien. Als de Steppeklapekster weer gemeld wordt aan de oostkant van de Slufter doen we nog een poging. Blijkt echter dat de vogel heel hard naar het noorden is gevlogen, we kunnen helaas weer niet aansluiten. Begin van de middag pakken we de boot terug en genieten van een gehaktbal. De Kleine Kokmeeuw hangt weer heel kortstondig achter de boot, verder worden we begeleid door wat militaire bootjes, we voelen ons veilig.

Pimpelmees (foto: Mart Janse)

En op de terugweg gaan de gesprekken over het weekend, de vogels, de waarnemingen, de vogelaars, de contacten, de gesprekken. We komen tot de conclusie, ook dankzij het overzicht van 40 jaar door Wim Wiegant, dat dit het beste DB-weekend ooit geweest is.

In 2026 wordt het Dutch Birding Vogelweekend gehouden van vrijdag 16 oktober tot maandag 19 oktober. Reserveer vast je accomodatie.